• Aktywność podmiotów ekonomii społecznej w polityce klimatycznej
    Polityka klimatyczna jest uważana za jedną z trudniejszych polityk publicznych ze względu na swoją złożoność, pilność oraz silny wpływ na gospodarkę. Podmioty ekonomii społecznej mają potencjał odgrywania istotnej roli w funkcjonowaniu tej polityki. Artykuł przedstawia rolę i charakteryzuje działania podmiotów ekonomii społecznej przy programowaniu, implementowaniu, analizie scenariuszy, a także ewaluacji polityki klimatycznej w Polsce. Artykuł wskazuje również produkty i usługi wytwarzane przez te podmioty w różnych obszarach tej polityki.
  • Rola podmiotów ekonomii społecznej w polityce zdrowotnej
    Celem niniejszego artykułu jest analiza sektorowej polityki zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem działalności podmiotów ekonomii społecznej. W niniejszej pracy została podjęta charakterystyka polityki zdrowotnej, a także problematyka roli podmiotów ekonomii społecznej w programowaniu polityki zdrowia oraz jej implementacji. W pracy przedstawiono i odwołano się do licznych przykładów działań podmiotów ekonomii społecznej, które mają wpływ na kształtowanie polityki zdrowotnej. Należy wskazać, że podmioty ekonomii społecznej mają ważny udział w procesie formułowania i wdrażania zmian w polityce zdrowia w Polsce.
  • Polityka edukacji w świetle aktywności podmiotów ekonomii społecznej
    Autor przedstawia zagadnienie roli podmiotów ekonomii społecznej (PES) w obszarze polityki edukacji. Wskazuje na ich rosnącą aktywność w sferze jej programowania oraz implementowania. Odgrywają one rolę, która pozwala im na wywieranie wpływu – zarówno bezpośredniego, jak i pośredniego – w zakresie pierwszego wymiaru, jak i wpływu na podaż różnorodnych usług edukacyjnych w ramach implementacji. Pełnią jednak role uzupełniające w obu sferach. Ale jednocześnie – co wydaje się najważniejsze – wspierają tempo dostosowania systemu edukacji do sprostania oczekiwaniom wobec niego, czyli kształcenia i wychowywania obywateli zdolnych do twórczego adaptowania się w dzisiejszych warunkach. Świadczy o tym struktura ich aktywności, w tym wielość programów, które realizują, a które służą wdrażaniu nowoczesnych metod nauczania, kształtowania otwartej umysłowości, promocji postaw obywatelskich itp.
  • Społeczny napęd rozwoju. Podmioty ekonomii społecznej w polityce gospodarczej
    Autor omawia zagadnienie roli podmiotów ekonomii społecznego (PES) w programowaniu i implementacji polityki gospodarczej. Wskazuje, że współtworzą one wielosektorową, pluralistyczną gospodarkę. Pełnią szereg znaczących ról, m.in. we wzmacnianiu infrastruktury rozwoju (np. jako watchdog, podmioty promujące lokalną przedsiębiorczość), w zaspokajaniu szeregu potrzeb konsumenckich (np. produkty „rynku wolnego czasu”), aktywizacji zawodowej osób ze środowisk defaworyzowanych. Autor przedstawia skalę rozwoju sektora PES, pola jego aktywności. Podkreśla, że jego rola może rosnąć w wielu zakresach, na skutek występujących określonych tendencji rynkowych (indywidualizacja przynajmniej części potrzeb konsumenckich), a także pluralizacji gospodarki, czyli występowania na wielu rynkach podmiotów o różnicowej strukturze własności.
  • Wartości i struktura minimum socjalnego z uwzględnieniem zmian wynikłych z pandemii wirusa SARS-COV-2 w 2020 r.
    Wybuch pandemii Sars-Cov-2 w Polsce był ważnym czynnikiem wpływającym na zachowania konsumpcyjne w 2020 r. Prezentując szacunki minimum socjalnego, zaznaczano, że badania prowadzone w 2020 r. uwzględniały sposób zaspokajania potrzeb przy warunkach typowych. Okoliczności, jakie niesie ze sobą pandemia koronawirusa, nie były brane pod uwagę. Wyniki badań GUS nad budżetami gospodarstw domowych za 2020 r. ukazały się we wrześniu 2021 r. W porównaniu z 2019 r., wydatki gospodarstw ogółem w 2020 r. spadły o 3,4%. W gospodarstwach uboższych były one jednak wyższe niż w 2019 r.: w I kwintylu w 2020 r. wzrosły o 5,7% (w I decylu o 15%). Niższe wydatki w porównaniu do 2019 r. dotyczyły gospodarstw z wyższymi dochodami (np. II i III kwintyla rozkładu dochodów), w których była „przestrzeń” na przycięcie wydatków, przy jednoczesnym dostosowaniu się do warunków pandemii. W gospodarstwach uboższych zaistniała konieczność poniesienia niezbędnych wydatków na dostosowanie do nowej sytuacji, przy braku możliwości zaoszczędzenia w innych pozycjach budżetu. W oparciu o te dane oraz o dodatkowe przeliczenia GUS, w IPiSS opracowano korekty w wartościach minimum socjalnego.

Polityka Społeczna - cały wykaz