• Praca zdalna w dobie pandemii w świetle analizy wybranych danych wtórnych
    Artykuł przedstawia teoretyczne oraz praktyczne aspekty pracy zdalnej. Pojawienie się pracy zdalnej wiąże się z przemianami gospodarczymi, politycznymi, społecznymi, kulturowymi oraz technologicznymi XX/XXI w. Oferuje ona wiele zalet zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy, stąd też jej popularyzacja. W okresie pandemii, w marcu 2020 r. w Polsce w celach epidemiologicznych nastąpiło ograniczenie aktywności jednostek, co w wymiarze aktywności zawodowej sprowadzało się do obowiązku lub też postulatu wykonywania pracy w domu. Prowadziło to do podwojenia odsetka pracowników świadczących pracę poza siedzibą pracodawcy w roku 2020, w stosunku do roku 2019. Jak pokazują badania empiryczne, przejście na tryb zdalny stosunkowo licznej grupy osób niesie zalety oraz wady tego rozwiązania zarówno z perspektywy organizacji, jak i ich kadr. Praca zdalna zapewnia bezpieczeństwo pracownikowi i oszczędność czasu na dojazdy, niemniej kontrowersyjna jest jej efektywność, którą obniżają problemy techniczne, brak samodyscypliny oraz odpowiednich warunków pracy w domu. Z perspektywy pracodawcy utrudnienie stanowi kontrola efektów pracy pracownika i zarządzanie nimi w sytuacji deficytu komunikacji bezpośredniej, szczególnie w przypadku organizacji, które nie stosowały tego typu rozwiązań wcześniej. Istotnym aspektem jest to, że istnieje szereg branż i zawodów, które z pracy zdalnej nie mogą korzystać. Z danych wtórnych wyłania się obraz postpandemicznego świadczenia pracy w sposób hybrydowy, gdzie będzie się wykorzystywać wypracowane przez miesiące rozwiązania home office w koniunkcji z ułatwiającymi komunikację, zarządzenie, motywowanie oraz kontrolowanie pracowników tradycyjnymi sposobami świadczenia pracy.
  • Wynagrodzenia, łatwość znalezienia pracy czy odległość od domu? Co decyduje o miejscu wykonywania pracy w Polsce przez emigrantów zarobkowych z Ukrainy
    Od kilku lat widoczna jest wysoka dynamika wzrostu liczby cudzoziemców z krajów Europy Wschodniej, podejmujących pracę w Polsce. Niewątpliwie spadek bezrobocia, który przekłada się na łatwość znalezienia pracy, oraz systematyczny wzrost średniej płacy mają wpływ na tę sytuację. Celem niniejszego artykułu jest sprawdzenie, co i w jakim stopniu wpływa na decyzje o podjęciu pracy przez obywateli Ukrainy w poszczególnych regionach kraju. W niniejszym opracowaniu skupiono się na trzech kluczowych czynnikach – na tym, jak na skalę imigracji do danego powiatu wpływają odległość, na jaką migracje są podejmowane, poziom płac i bezrobocie w badanych powiatach. Dla realizacji powyższego celu wykorzystano popularny model opisujący migracje jako funkcję odległości geograficznej, zwany modelem grawitacji. Wyniki analizy wskazują, że płace stanowią istotną stymulantę migracji zarobkowej do Polski, zaś poziom bezrobocia oddziaływał destymulująco. Oszacowane wartości parametrów wskazują na znacznie silniejsze oddziaływanie przyciągające poziom wynagrodzeń niż ograniczające wpływ bezrobocia na napływ migracyjny. Odległość geograficzna jest czynnikiem, który również wpływa ograniczająco na intensywność przemieszczeń. Jednak – jak pokazała analiza – jej ograniczający wpływ jest znacznie mniejszy niż bezrobocie.
  • Wykorzystanie dowodów naukowych w procesie tworzenia polityki publicznej. Jakościowa analiza porównawcza 17 państw rozwiniętych
    W ciągu ostatnich dwóch dekad tworzenie polityk publicznych w oparciu o dowody (Evidence-Based Policy; EBP) stało się jednym z najważniejszych nurtów myślenia, o którym dyskutuje się w kręgach nauki o polityce publicznej. Jednakże w literaturze przedmiotu dostrzega się brak systematycznych porównań realizacji EBP na poziomie państw. Wykorzystując metodę crisp-set Qualitative Comparative Analysis (csQCA), autor niniejszej pracy porównał siedemnaście państw rozwiniętych celem zidentyfikowania i interpretacji kombinacji uwarunkowań tworzenia polityk publicznych w oparciu o dowody naukowe w obszarze polityki klimatycznej. Otrzymane wyniki wskazują na to, że kombinacja obecności niskiego zadłużenia publicznego i obecności wysokiego poziomu kapitału społecznego jest ważnym uwarunkowaniem tworzenia polityki publicznej w oparciu o dowody naukowe dla porównywanych państw.
  • Praca dzieci w przemyśle w II Rzeczypospolitej – uwarunkowania, konsekwencje
    Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli sytuacja II Rzeczypospolitej była trudna pod każdym względem. Uwikłana w różnorodne problemy polityczne nie mogła skierować właściwych sił i środków w te obszary życia społecznego, które były najbardziej zaniedbane i wymagały szybkich i radykalnych działań. Brak pracy po wojnie i zwiększające się z każdym rokiem bezrobocie powodowały pogłębiającą się nędzę tych mniej zaradnych, dziedziczących biedę z pokolenia na pokolenie. Często jedynym ratunkiem dla rodziny było posłanie dzieci do pracy, od razu po ukończeniu szkoły powszechnej lub nawet wcześniej. Rząd świadomy tej sytuacji nie posiadał możliwości, aby we właściwy sposób jej zaradzić. Celem artykułu jest ukazanie jak trudna może być sytuacja dzieci i rodzin, gdy system państwowego wsparcia jest nieudolny. Przez analogię, ma także na celu podkreślenie rangi działań podejmowanych przez obecny rząd na rzecz dzieci i rodzin. Dzięki zainteresowaniu ich problemami i różnym formom wsparcia, dzieci, bez względu na status materialny rodziny, mają zapewnione możliwości rozwoju i godne życie.

Polityka Społeczna - cały wykaz