- Edukacja a rynek pracy w Polsce – wybrane zagadnienia
Wykształcenie postrzegane jest jako siła dobrze funkcjonującej gospodarki. Wykształcenie odpowiadające potrzebom rynku pracy staje się celem edukacji młodych ludzi i pracowników, którzy chcą dopasować się do zmian zachodzących na rynku pracy. W związku z tym przed edukacją w Polsce wciąż stoi wyzwanie – jak kształtować proces nauczania i wpływać na proces uczenia się, aby edukacja była istotnym czynnikiem wzrostu jakości kapitału ludzkiego i społecznego. Współczesna edukacja powinna uwzględniać zmieniające się potrzeby rynku pracy, w tym także potrzeby obecnych i przyszłych pracowników i pracodawców. Ważnym wyzwaniem edukacji w Polsce jest dopasowywanie jej struktury i programów nauczania do potrzeb pracowników nie tylko na wewnętrznym – krajowym rynku pracy, ale też na rynkach pracy innych krajów, przede wszystkim europejskich. Jednocześnie Polski system edukacji musi być konkurencyjny wobec systemów edukacji innych państw europejskich, aby przygotowywać pracowników, gotowych podjąć pracę w różnych krajach
- Zintegrowany system kwalifikacji – narzędzie łączące edukację z rynkiem pracy
W artykule przedstawione zostały rozwiązania Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji, wprowadzone ustawowymi przepisami. Zmodernizowanie krajowego systemu kwalifikacji przez wdrożenie Polskiej Ramy Kwalifikacji i Zintegrowanego Rejestru Kwalifikacji pozwala na stopniową integrację różnych podsektorów systemu edukacji, w których nadawane są kwalifikacje. Polska Rama Kwalifikacji, jako podstawa Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji, stanowi wspólny układ odniesienia dla kwalifikacji nadawanych w Polsce. Drugim nowym instrumentem jest Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji, zawierający szczegółowe informacje o kwalifikacjach włączonych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji wraz z informacjami dotyczącymi podmiotów nadających je oraz procedur zapewniania jakości. Rozwiązania systemowe wprowadzone ustawą o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji spajają system kształcenia w Polsce, wspierając obywateli w uczeniu się przez całe życie i zdobywaniu kwalifikacji wysokiej jakości potrzebnych na współczesnym rynku pracy
- Kształtowanie kompetencji społecznych studentów w świetle polityk publicznych edukacji wyższej w Niemczech, Holandii, Polsce, Łotwie, Czechach i Wielkiej Brytanii
Kształtowanie kompetencji społecznych absolwentów szkół wyższych stanowi jedno z ważnych wyzwań współczesności. Celami poznawczymi projektu Erasmus+ DASCHE, którego wybrane rezultaty przedstawia ten artykuł, było: (1) rozpoznanie dobrych praktyk w kształtowaniu kompetencji społecznych studentów w wybranych ośrodkach kształcenia wyższego, (2) wspieranie polityk publicznych w obszarze kształcenia wyższego na poziomach europejskim i krajowym oraz w uczelniach w zakresie projektowania, kształtowania i weryfikacji kompetencji społecznych studentów oraz sformułowanie rekomendacji w tym zakresie. Projekt prowadzony był metodą case studies w 26 uczelniach. Przyjęta w nim charakterystyka kompetencji społecznych powiada, że są to metakompetencje nadbudowane nad wiedzą i umiejętnościami, wzbogacone o refleksję aksjologiczną, pozwalającą na samodzielne i odpowiedzialne ich zastosowanie ku pożytkom społecznym. W artykule przedstawiono analizę polityk publicznych w Niemczech, Holandii, Polsce, Łotwie, Czechach i Wielkiej Brytanii w kontekście ich wpływu na to, czy i jak uczelnie kształtują kompetencje społeczne studentów oraz czy są do tego zobowiązywane, zachęcane lub wspierane przez regulacje prawne, strategie rozwoju, krajowe ramy kwalifikacji oraz zewnętrzne systemy zapewnienia jakości. Badania projektu DASCHE wskazują na duże zróżnicowanie krajowych polityk publicznych w tym względzie oraz – przy powszechnym uznawaniu przez kadrę akademicką ważności kształtowania postaw studentów – na znaczący brak świadomych działań prowadzących do ich kształtowania na szczeblu krajowym i instytucjonalnym, a także europejskim.
- Proces tworzenia polityki publicznej wobec niepełnosprawności
Naszym celem jest analiza procesu tworzenia w Polsce polityki publicznej wobec niepełnosprawności na przykładzie wdrażania założeń Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Kluczowym narzędziem, jakie stosujemy, jest model pięciu strumieni procesu polityki publicznej: problemu, rozwiązań, rywalizacji politycznej, procesu oraz programu. W szczególności przyglądamy się roli, jaką odgrywają w tym procesie środowiska osób z niepełnosprawnościami. Stawiamy tezę, że ich słabość oraz inna niż w krajach zachodnich geneza aktywizmu osób z niepełnosprawnościami sprawia, że wdrażanie konwencji w Polsce jest utrudnione i często kończy się porażką.
- Starzenie się i starość w badaniach środowiska instytutu gospodarstwa społecznego
Starzenie się i starość stają coraz ważniejszymi tematami badań naukowych i publikacji. Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania oraz konsekwencje starości są coraz ważniejsze dla polityki społecznej. Instytut Gospodarstwa Społecznego zajmuje się tą problematyką od lat 60. ubiegłego wieku. Zespół Instytutu Gospodarstwa Społecznego przeprowadził pierwsze reprezentatywne, ogólnokrajowe badanie sytuacji ludzi starych. Pracownicy i współpracownicy Instytutu uczestniczyli później i kierowali innymi badaniami ogólnopolskimi oraz przeprowadzili wiele badań naukowych w zakresie gerontologii. Tematyka prac naukowych dotyczyła przede wszystkim warunków bytu ludzi starych oraz polityki społecznej wobec ludzi starych, a także organizacji oraz finansowania opieki długoterminowej. Celem artykułu jest przedstawienie głównych kierunków prac naukowych środowiska IGS w zakresie gerontologii społecznej i charakterystyka dorobku naukowego w tym zakresie.
Polityka Społeczna - cały wykaz