- Zmiany w wydatkach na świadczenia z systemu ubezpieczeń społecznych w latach 2012-2018 (1-8)
W artykule przedstawiona została analiza wybranych aspektów finansowych wydatków FUS i innych źródeł na świadczenia pieniężne w latach 2012–2018, ze szczególnym uwzględnieniem wydatków na emerytury (w tym pomostowe) i renty, zasiłki i świadczenia przedemerytalne, renty socjalne i nauczycielskie świadczenia kompensacyjne oraz świadczenia krótkookresowe związane z ubezpieczeniem chorobowym
- Doubezpieczenie w systemie zabezpieczenia społecznego (8-17)
Przedstawione w tym opracowaniu rozważania i wyniki badań dotyczą zastosowania w systemie zabezpieczenia społecznego rozwiązań nazywanych doubezpieczeniem społecznym, wprowadzających do systemu zabezpieczenia społecznego prywatną ochroną ubezpieczeniową. Doubezpieczenie społeczne polega na preferencyjnym traktowaniu wydatków ponoszonych na uzupełniającą ochronę ubezpieczeniową, która ma zwiększać bezpieczeństwo socjalne zapewniane przez system zabezpieczenia społecznego. W artykule przedstawia się założenia teoretyczne idei doubezpieczenia społecznego i argumentację za wprowadzaniem odpowiednich rozwiązań, odwołujących się do danych kategorii ryzyk społecznych. Przyjmuje się, że bezpieczeństwo socjalne jest dobrem społecznym, a nie czystym dobrem publicznym, a więc jego zapewnienie w jakiejś mierze powinno być finansowane ze środków prywatnych. Co do zasady, w finansowaniu systemu zabezpieczenia społecznego środki publiczne muszą oczywiście wyraźnie dominować. Należy natomiast rozważać możliwość odpowiedniego zaangażowania środków prywatnych w zapewnianiu bezpieczeństwa socjalnego, czego można oczekiwać przede wszystkim od lepiej sytuowanych gospodarstw domowych. Na tym tle, na podstawie wyników badań jakościowych i ilościowych, zwraca się uwagę na ewentualne zainteresowanie preferencjami finansowymi, które miałyby zachęcać gospodarstwa domowe do korzystania z doubezpieczenia. Upowszechniając rozwiązania, w których o odpowiedni poziom bezpieczeństwa socjalnego mają zabiegać również rodzinne gospodarstwa domowe, trzeba zadbać o kształtowanie świadomości ryzyka społecznego i przezorności ubezpieczeniowej, ale też o sprawną komunikację społeczną w tym zakresie. Pozwoliłoby to zyskiwać pożądaną akceptację społeczną (a przynajmniej przyzwolenie społeczne) dla sukcesywnego wprowadzania do systemu zabezpieczenia społecznego idei doubezpieczenia społecznego.
- Rozwiązania telemedyczne w usługach społecznych (17-24)
W artykule omówiono możliwe zalety rozwiązań telemedycznych w opiece i rehabilitacji. Na podstawie danych statystycznych i przeglądu literatury wykazano, że teleopieka i telerehabilitacja mogą poprawić samopoczucie ludzi, szczególnie w starzejących się społeczeństwach, i częściowo złagodzić problem niedoboru pracowników medycznych i opiekuńczych. Dodatkowo omówiono bariery technologiczne, prawne i inne utrudniające szersze wdrożenie telemedycyny. Na koniec opisano kilka przykładów udanego wdrożenia zdalnie zapewnionego leczenia i rehabilitacji wdrożonych lub przetestowanych w Polsce.
- Wykluczenie cyfrowe w ochronie zdrowia z perspektywy pacjentów oraz personelu medycznego (24-29)
Wykluczenie cyfrowe jest zjawiskiem, które można spotkać w różnych obszarach życia społeczno-gospodarczego. Jednym z nich jest ochrona zdrowotna, a zjawisko to często dotyczy zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. W artykule przedstawiono wybrane aspekty związane z tym zagadnieniem. Obejmują one w szczególności analizę przyczyn wykluczenia, charakterystykę grup zagrożonych wykluczeniem cyfrowym, analizę skutków tego wykluczenia cyfrowego, przykłady dobrych praktyk, a także sposoby przeciwdziałania temu zjawisku. Ponadto omówiono korzyści i zagrożenia włączenia cyfrowego oraz wybrane regulacje formalnoprawne.
- Postrzeganie fundacji wspomagających osoby chore lub niepełnosprawne (30-36)
Dynamiczny wzrost liczby fundacji, upowszechnienie przekazywania 1% podatku na organizacje pożytku publicznego oraz wiele rozbieżnych opinii ukazujących się w mediach na tematy związane z pomaganiem obligują do podjęcia aktualnej analizy w tym zakresie. Celem artykułu jest zbadanie postawy oraz aktywności społeczeństwa polskiego do pomocy innym, analiza, czy stopień zaufania do fundacji wpływa na aktywną postawę społeczeństwa do pomocy potrzebującym oraz próba oceny, czy miejsce zamieszkania i poziom zamożności wpływają na postrzeganie fundacji oraz pomoc chorym i niepełnosprawnym. W przeprowadzonym badaniu ilościowym grupę badaną stanowiło losowo wybranych 213 respondentów. Jednostki badane zostały zdefiniowane za pomocą doboru celowego z 9 miejscowości, położonych w różnych częściach Polski. Ankieta zawierała 40 pytań różnego typu, a badanie przeprowadzone zostało metodą badawczą CAPI z użyciem urządzenia mobilnego (tablet). Wykonano serię testów statystycznych sprawdzającą zależności między pytaniami, dzięki którym udało się osiągnąć cele badawcze. Przeprowadzone badanie nie wykazało związku między postrzeganiem fundacji wspomagających osoby chore lub niepełnosprawne a miejscem zamieszkania oraz poziomem zamożności w postawionej hipotezie. Zbadanie postawy oraz aktywności społeczeństwa do pomocy osobom potrzebującym dostarczyło szczegółowej wiedzy w tym zakresie. Odpowiedzi ankietowanych wykazały, że większość badanych chciałaby wspierać potrzebujących. Wskazuje również jako konieczną potrzebę zmiany organizacji systemu pomocy osobom chorym lub niepełnosprawnym. Stopień zaufania do fundacji ma wpływ na aktywną postawę do pomocy.
Polityka Społeczna - cały wykaz