• Objawy ze strony układu oddechowego związane z narażeniem na substancje w miejscu pracy wśród techników dentystów
    Ponieważ technicy dentystyczni są narażeni na różne unoszące się w powietrzu chemikalia, które mogą działać drażniąco i uczulająco i mogą powodować objawy ze strony układu oddechowego związane z pracą, celem tego badania było oszacowanie częstości występowania objawów ze strony układu oddechowego w przypadku narażenia na substancję czynną. w miejscu pracy i związane z nimi czynniki ryzyka u techników dentystycznych.
  • Podwójna praktyka pielęgniarek w Polsce na tle aktualnych zasobów kadrowych
    Zatrudnienie pracowników sektora opieki zdrowotnej równolegle w 2 miejscach pracy (tzw. podwójna praktyka) jest powszechnym zjawiskiem niemal we wszystkich krajach. W Polsce możliwość zatrudnienia w ≥2 miejscach pracy pojawiła się wraz ze zmianami polityczno-społecznymi i reformą sytemu opieki zdrowotnej. Mimo że problem ten podlega licznym badaniom, w Polsce nadal nie jest znana skala tego zjawiska, motywy i potencjalne skutki mogące mieć wpływ zarówno na pracowników, jak i na cały system opieki zdrowotnej.
  • Ocena stężenia witamin antyoksydacyjnych u osób z zespołem metabolicznym pracujących w rolnictwie
    Witaminy A, C i E stanowią ważną barierę antyoksydacyjną. Danych dotyczących stanu odżywienia populacji polskiej witaminami antyoksydacyjnymi jest niewiele, a szczególnie mało dotyczy osób aktywnych fizycznie z zaburzeniami metabolicznymi. Celem badania była ocena stężenia witamin A, C i E w surowicy krwi i częstości ich niedoborów u osób z zespołem metabolicznym (ZM) pracujących w rolnictwie oraz zależności między stężeniem witamin antyoksydacyjnych w surowicy a tradycyjnymi biomarkerami chorób sercowo-naczyniowych.
  • Szkodliwe czynniki biologiczne stosowane celowo w zakładach pracy w Polsce na podstawie danych z Krajowego Rejestru Czynników Biologicznych
    W artykule przedstawiono zamierzone użycie szkodliwych czynników biologicznych na podstawie Krajowego Rejestru Czynników Biologicznych (KRCB) według stanu na lipiec 2020 r.
  • Nowa metoda oznaczania naftyloamin w powietrzu do oceny narażenia zawodowego
    Naftyloaminy (NA), tzn. 1-naftyloamina (1-NA) oraz 2-naftyloamina (2-NA) i jej sole (chlorowodorek i octan 2-naftyloaminy), to bezbarwne krystaliczne ciała stałe. Znalazły one zastosowanie m.in. w produkcji farb i barwników. W Unii Europejskiej sklasyfikowano 1-NA jako substancję toksyczną, a 2-NA i jej sole jako substancje rakotwórcze kategorii 1A. Celem pracy było opracowanie nowej metody oznaczania NA, która umożliwi ich oznaczanie w środowisku pracy w zakresie stężeń 0,3–6 μg/m3.
  • Zaburzenia lękowe i zaburzenia nastroju u lekarzy szpitalnych: przegląd literatury
    Ten artykuł jest poświęcony zdrowiu psychicznemu wśród lekarzy szpitalnych. Jest to przegląd piśmiennictwa datowanego od 1 stycznia 2005 r. Do 31 grudnia 2019 r. Z baz danych MedLine i Scopus. Częstość występowania zespołu stresu pourazowego i zaburzeń lękowych wynosiła odpowiednio 2,2–14,6% i 10,5–19,3%. Kilka czynników ryzyka było znaczących, takich jak wypadki narażenia na krew lub interakcje między życiem rodzinnym a zawodowym. Częstość występowania zaburzeń nastroju wynosiła 7,8–48%. Z występowaniem zaburzeń nastroju wiązały się ograniczenia zawodowe, takie jak praca nocna lub zapotrzebowanie psychologiczne. Ten przegląd literatury wykazał rozpowszechnienie zaburzeń, które mogą reagować w pracy u lekarzy szpitalnych. Badane czynniki ryzyka mogą kierować polityką profilaktyki w szpitalach.
  • Możliwości praktycznego zastosowania nowych wskaźników biochemicznych nadużywania alkoholu etylowego
    Alkohol jest w krajach rozwiniętych jednym z głównych czynników behawioralnych utraty zdrowia i życia. Jego nadużywanie ma poważne skutki społeczne i ekonomiczne: przyczynia się do większej liczby wypadków w pracy, kolizji drogowych oraz nieobecności w zakładach pracy. Rozpoznawanie i leczenie alkoholizmu jest bardzo trudne, dlatego wykorzystanie obiektywnych wskaźników biochemicznych nadużywania alkoholu etylowego może przyczynić się do wcześniejszego rozpoznawania, skuteczniejszego leczenia i wiarygodnego monitorowania okresu abstynencji. Celem pracy jest przedstawienie dostępnych w Polsce czułych i swoistych wskaźników szkodliwego spożywania alkoholu ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich praktycznego wykorzystania. Takie testy mogą znaleźć zastosowanie m.in. w programach odzyskiwania prawa jazdy przez kierowców zatrzymanych z powodu jazdy pod wpływem alkoholu, wczesnego wykrywania osób nadużywających alkoholu wśród pracowników podczas rutynowych badań w zakładach pracy, do monitorowania abstynencji w trakcie leczenia odwykowego, przed planowanymi zabiegami przeszczepiania narządów, do wykrywania szkodliwego spożywania alkoholu wśród kobiet ciężarnych i w sekcjach sądowo-lekarskich. Niezbędna jest standaryzacja metod oznaczania wskaźników w materiale biologicznym, a istotnym problemem we właściwej interpretacji wyników mogą być choroby współistniejące. Mimo tych ograniczeń obiektywne wskaźniki biochemiczne nadużywania alkoholu etylowego mogą być pomocne w opiece nad pacjentami. Szczególną rolę mogą pełnić w diagnostyce w medycynie pracy, przyczyniając się do wzrostu bezpieczeństwa na drogach publicznych oraz bezpieczeństwa pracowników w zakładach pracy.
  • Obustronna arefleksja błędników: przegląd piśmiennictwa i opis przypadku
    Obustronna arefleksja, inaczej wypadnięcie funkcji błędników, to rzadkie schorzenie części obwodowej narządu równowagi, którego głównym objawami są uporczywe, chroniczne zawroty głowy oraz towarzysząca ruchom ciała oscylopsja. Przewlekły, uciążliwy charakter objawów i trudności z utrzymaniem równowagi oraz wykonywaniem precyzyjnych ruchów mogą stać się przyczyną rezygnacji chorego z aktywności zawodowej. Nierzadko długi okres od wystąpienia objawów choroby do diagnozy, która powinna bazować na badaniach obiektywnych części obwodowej narządu równowagi, drastycznie zmniejsza szanse na poprawę motoryki chorych oraz znacząco pogarsza komfort ich życia. Choroba najczęściej pojawia się u aktywnych zawodowo pacjentów w 6 dekadzie życia i może być przyczyną utraty źródła dochodów. W publikacji przedstawiono opis przypadku i metodykę badań wykonanych u pacjenta z obustronną arefleksją błędników, do której doszło na skutek podania gentamycyny w przebiegu ropowicy kciuka. Analizy przypadku dokonano na podstawie przeglądu literatury na temat diagnostyki i leczenia obustronnej arefleksji błędników.
  • Epidemiologia, diagnostyka i profilaktyka kleszczowego zapalenia mózgu w Polsce i wybranych krajach europejskich – stanowisko polskiej grupy ekspertów
    Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) należy do najczęściej rozpoznawanych neuroinfekcji wirusowych w Polsce. Oznaczenie swoistych przeciwciał w klasach IgM i IgG w surowicy lub płynie mózgowo-rdzeniowym metodą ELISA umożliwia rozpoznanie KZM w fazie neurologicznej i jest metodą diagnostyczną z wyboru. Nie jest dostępne leczenie przeciwwirusowe swoiste dla wirusa KZM. Do opanowania nadciśnienia śródczaszkowego, napadów padaczkowych i innych objawów neurologicznych występujących w przebiegu KZM zaleca się postępowanie standardowe. Kortykosteroidów nie należy podawać rutynowo. Dorośli z ubytkami neurologicznymi w następstwie KZM powinni być usprawniani ruchowo oraz podlegać okresowym kontrolom stanu neurologicznego. Wszystkim pacjentom należy zalecać kontrolę stanu psychicznego i niezwłoczne zgłoszenie się do lekarza w razie zauważenia niepokojących objawów. Dzieci po przebytym KZM należy objąć opieką psychologiczną oraz otolaryngologiczną. Zachorowania na KZM występują w całej Polsce i cały jej obszar musi być traktowany jako zagrożony wystąpieniem tej choroby. Stopień endemiczności może się różnić w poszczególnych częściach kraju. Szczepienia przeciw KZM zawierające europejski typ wirusa są najskuteczniejszą metodą ochrony przed zachorowaniem. Osoby zamieszkujące tereny o wysokiej endemiczności zgodnie z definicją WHO (≥5 przypadków/100 000 osób/rok) należy objąć szczepieniem populacyjnym. Mieszkańcom terenów o umiarkowanej endemiczności (1–5 przypadków/100 000 osób/rok) rekomenduje się szczepienie przeciw KZM, zwłaszcza obciążonym zwiększonym ryzykiem zachorowania na KZM, a także dzieciom oraz osobom w wieku podeszłym. Szczepienie można zaoferować zamieszkującym tereny o niskiej endemiczności (<1 przypadek/100 000 osób/rok), ale obarczonym wysokim ryzykiem zachorowania na KZM, za których uznaje się: a) osoby uprawiające aktywność rekreacyjną na otwartym terenie, b) wszystkich pracujących zawodowo na świeżym powietrzu, zwłaszcza na terenach zielonych, c) osoby podróżujące w kraju i poza nim w regionach uznanych za endemiczne, jeśli podejmowane w trakcie pobytu aktywności niosą ze sobą ryzyko pokłucia przez kleszcze. Szczepienie poekspozycyjne nie jest zalecane.

Medycyna Pracy - cały wykaz