•  Artykuły
    • Dopuszczalność udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w formie telemedycyny i ich finansowania ze środków publicznych
      Autor podejmuje próbę zdefiniowania pojęcia telemedycyny w oparciu o międzynarodowe, w tym unijne, dokumenty i dorobek piśmiennictwa polskiego i zagranicznego oraz ustalenia dopuszczalności zdalnego udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w świetle przepisów regulujących zasady wykonywania zawodów medycznych i prowadzenia działalności leczniczej. Analizuje także zagadnienie dopuszczalności finansowania ze środków publicznych świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w formie telemedycyny, w tym zwrotu kosztów takich świadczeń udzielonych w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej w UE.
    • Spór o ustawowe prawo do zabezpieczenia minimum egzystencji w Niemczech
      Podstawowym celem artykułu jest przedstawienie ewolucji regulacji prawnych oraz dyskusji na temat prawa do zabezpieczenia minimum egzystencji w Niemczech. Rozważania są prowadzone w kontekście historycznym odnoszącym się do powstania pomocy społecznej przed 1962 r., zmian prawa dotyczącego ustawodawstwa z zakresu pomocy społecznej od 1962 r. do 2004 r., tzw. reformy Hartza oraz orzecznictwa niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem okresu po 2010 r.
  • Studia i opracowania
    • Niewyśniony sen o europejskich radach zakładowych. Jak związki przegrywają z korporacjami ponadnarodowymi
      Artykuł zawiera próbę odpowiedzi na pytanie, czy związki zawodowe potrafią wykorzystać instytucję europejskich rad zakładowych do wzmocnienia pozycji reprezentacji pracowniczej vis-à-vis korporacji ponadnarodowych. W ocenie autora problemy z budowaniem transgranicznej solidarności związków zawodowych i ich niezdolność do wypracowania wspólnej pozycji wobec  zjawiska ponadnarodowych  układów ramowych (TCA) sprawiają, że związkowe podejście do roli europejskich rad zakładowych staje się coraz bardziej ambiwalentne. W rezultacie głównymi beneficjentami istnienia rad mogą, paradoksalnie, stać się zarządy korporacji ponadnarodowych.
  • Wykładnia i praktyka
    • Odpowiedzialność odszkodowawcza pracodawcy za rozstrój zdrowia psychicznego pracownika
      Bezprawne zachowania pracodawcy lub przełożonych w miejscu pracy mogą wywoływać reakcję chorobową u pracownika będącą następstwem długotrwałego stresu. W kodeksie pracy przewidziano szczególne regulacje mające na celu ograniczenie patologicznych zjawisk. Z tytułu mobbingu, dyskryminacji, w tym molestowania, przysługuje pracownikowi roszczenie o odszkodowanie. Ma on także prawo dochodzenia roszczeń na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, co z wielu względów, przede wszystkim dowodowych, okazuje się skuteczniejszym rozwiązaniem. Nie wszystkie przypadki bezprawności w pracy można bowiem zakwalifikować jako mobbing lub dyskryminację. Ponadto dorobek orzecznictwa i teorii prawa cywilnego dotyczący zadośćuczynienia za rozstrój zdrowia okazuje się niezwykle przydatny w procesie.
    • Wpływ zwyczaju na treść i wykonywanie stosunku pracy w orzecznictwie i na tle doktryny
      Przedmiotem artykułu są podstawowe problemy związane z pozycją zwyczaju w stosunkach pracowniczych, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa sądowego i wypracowanej w nim metodzie posługiwania się zwyczajem w odniesieniu do prawa stanowionego. Autorka wskazuje, że zwyczaj może zaistnieć zarówno w treści stosunku pracy, uzupełniając wzajemne prawa i obowiązki stron tego stosunku, jak i stanowić niekiedy immanentny element sposobu wykonywania pracy. Co więcej, wydaje się, że niekiedy zwyczaj, stanowiąc w pierwszej kolejności o sposobie wykonywania stosunku pracy, staje się z czasem elementem treści stosunku pracy, kształtując wzajemne prawa i obowiązki stron. Warunkiem, aby tak się stało, jest znajomość i akceptacja, choćby bierna, danego zwyczaju przez obie strony stosunku pracy.
    • Z problematyki zakresu podmiotowego prawa do rekompensaty na gruncie ustawy o emeryturach pomostowych
      Wprowadzając z dniem 1 stycznia 2009 r. instytucję rekompensaty do dotychczas ukształtowanego systemu ubezpieczeń społecznych ustawodawca zdecydował o zabezpieczeniu roszczeń wszystkich ubezpieczonych legitymujących się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Jednak ukształtowane dwie ścieżki interpretacji przepisów dotyczących prawa do rekompensaty sprawiają, że ustalone w ten sposób dwa zakresy podmiotowe uprawnionych nie odzwierciedlają w pełni założeń systemowych i celowościowych tej instytucji. Przedstawienie w artykule tych koncepcji interpretacji przepisów prawa do rekompensaty oraz próba ustalenia ich wzajemnych relacji są istotne dla zamierzonej przez ustawodawcę realizacji przepisów dotyczących prawa do rekompensaty.
  • Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
    • Dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność a rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn obiektywnych w oparciu o kryteria wydajności i absencji
      Trybunał Sprawiedliwości UE po raz kolejny wydał orzeczenie dotyczące zagadnienia dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. W wyroku z 11 września 2019 r. w sprawie C-397/18, DW przeciwko Nobel Plastiques Ibérica SA, Trybunał uznał, że stan zdrowia pracownika uznanego za szczególnie podatnego na ryzyka związane z pracą w rozumieniu prawa krajowego, wchodzi w zakres pojęcia „niepełnosprawności” w rozumieniu dyrektywy 2000/78 jedynie wówczas, gdy ten stan powoduje ograniczenie zdolności wynikające w szczególności z długotrwałego osłabienia funkcji fizycznych, umysłowych lub psychicznych, które w oddziaływaniu z różnymi barierami może utrudniać danej osobie pełne i skuteczne uczestnictwo w życiu zawodowym na równych zasadach z innymi pracownikami. Rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem niepełnosprawnym z przyczyn obiektywnych w oparciu o kryteria wydajności i absencji stanowi pośrednią dyskryminację ze względu na niepełnosprawność, chyba że pracodawca wprowadził uprzednio wobec tego pracownika racjonalne usprawnienia w rozumieniu art. 5 dyrektywy 2000/78 w celu zagwarantowania przestrzegania zasady równego traktowania osób niepełnosprawnych.
  • Z orzecznictwa Sądu Najwyższego
    • Praca w godzinach nadliczbowych a norma i wymiar czasu pracy
      Autorka referuje orzecznictwo Sądu Najwyższego odnoszące się do problematyki wynagradzania pracy w godzinach nadliczbowych w przypadku skrócenia czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 § 1 k.p. oraz wobec pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu.
  • Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy
    • Urlop rodzicielski a wypowiedzenie umowy
  • Nowe przepisy
    • Przegląd Dzienników Ustaw z 2019 r. od pozycji 1677 do pozycji 1873

Praca i Zabezpieczenie Społeczne - cały wykaz