• Zatrucie pestycydami w latach 2004–2014 w Łodzi, Polska - analiza wybranych parametrów klinicznych i społeczno-demograficznych
    Ostre zatrucie pestycydami stanowią ważny problem toksykologiczny w wielu krajach. Niniejszy raport dotyczy pacjentów leczonych z powodu zatruć w Oddziale Toksykologii, Łódź, Polska, w latach 2004–2014. Ostre zatrucie pestycydami stanowią ważny problem toksykologiczny w wielu krajach. Niniejszy raport dotyczy pacjentów leczonych z powodu zatruć w Oddziale Toksykologii, Łódź, Polska, w latach 2004–2014.
    Kalibracja detektorów termoluminescencyjnych w jednostkach Hp (0,07) za pomocą lampy rentgenowskiej i źródła Cs
    Metoda pomiaru dawek oparta na zjawisku termoluminescencji nie jest metodą bezwzględną. Z tego powodu, aby uzyskać prawidłowe wyniki, należy skalibrować detektory w znanym polu promieniowania. W pracy przedstawiono metodę kalibracji detektorów termoluminescencyjnych stosowanych do pomiaru osobistych równoważników dawki (Hp (0,07)) uzyskanych przez personel zakładu medycyny nuklearnej podczas obchodzenia się z radionuklidem 99mTc.
  • Zastosowanie metody ROSA do oceny obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego na komputerowych stanowiskach pracy
    Celem pracy było porównanie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego ocenianego za pomocą metody szybkiej oceny obciążenia fizycznego na stanowiskach w pracy biurowej (rapid office strain assessment − ROSA) i metody szybkiej oceny obciążenia fizycznego ze szczególnym uwzględnieniem kończyn górnych (rapid upper limb assessment − RULA) u operatorów komputerowych oraz określenie korelacji wyników z występowaniem i nasileniem dolegliwości mięśniowo-szkieletowych (musculoskeletal complaints − MSCs) u tych osób. Wykazano, że metoda ROSA jest użytecznym i łatwym w użyciu narzędziem do oceny komputerowych stacji roboczych, którego stosowanie może być rozpowszechniane.
  • Zmiany wybranych wskaźników fizjologicznych oraz ocena stresu cieplnego pod wpływem kąpieli w saunie suchej i mokrej u młodych zdrowych kobiet
    Kąpiele w saunie suchej i w łaźni parowej ze względu na różny stopień obciążenia cieplnego wywołują też różne reakcje organizmu. Duża wilgotność powietrza w saunie mokrej utrudnia parowanie potu ze skóry. Ponadto dynamika pocenia się jest różna u kobiet i mężczyzn. Celem pracy była analiza zmian wskaźników fizjologicznych oraz porównanie wpływu sauny suchej i mokrej na odczucie komfortu cieplnego ocenianego w skali termicznej Bedforda, a także zbadanie wielkości obciążenia fizjologicznego (physiological strain index – PSI) i skumulowanego wskaźnika obciążeń cieplnych (cumulative heat stress index − CHSI) u młodych zdrowych kobiet. Ekspozycja cieplna w saunie mokrej stanowi większe obciążenie dla organizmu młodych kobiet niż taki sam zabieg w saunie suchej, a zmiany badanych cech są większe od tych, które zaobserwowano u mężczyzn poddanych podobnym obciążeniom termicznym.
  • Wzajemne relacje między wypaleniem zawodowym, pracą emocjonalną i zaangażowaniem w pracę u pracowników ochrony zdrowia
    Praca emocjonalna (emotional labour − EL) jest kompetencją równoważącą zaangażowanie w pracę (work engagement – WE) i autentyczność w relacji z pacjentem z ograniczeniami zasobów psychofizycznych człowieka. Zasadniczym celem badania było poznanie wzajemnych związków występujących między EL, poziomem WE i nasileniem zespołu wypalenia zawodowego (occupational burnout syndrome – OBS) w grupie polskich pielęgniarek. W artykule przedstawiono wyniki badań mających na celu sprawdzenie sposobu, w jaki ukrywanie uczuć (hiding feelings – HF) i głębokie przetwarzanie emocji w kontakcie z pacjentem moderują relację między WE a poziomem OBS. Zaangażowanie w pracę jest konstruktem odrębnym i ujemnie powiązanym z OBS. Wysoki poziom identyfikacji i zaangażowania w pracę może chronić przed ryzykiem wczesnego wypalania się osoby, które często ukrywają swoje emocje w miejscu pracy. Praca emocjonalna może prowadzić do różnorakich negatywnych konsekwencji, a zarazem być zasobem osobowym pracownika medycznego.
  • Występowanie chorób azbestozależnych u byłych pracowników zakładów przetwórstwa azbestu w Polsce
    Pomimo że w Polsce w produkcji nie stosuje się już azbestu, wciąż odnotowywane są nowe przypadki chorób azbestozależnych wśród pracowników narażonych w przeszłości na pył azbestu. Sytuacja ta jest związana ze specyfiką biologicznego działania tego minerału: następstwa zdrowotne ekspozycji na azbest mogą się ujawniać nie tylko podczas trwania narażenia, ale także wiele lat po nim. Celem analizy była ocena występowania chorób uznanych za zawodowe u osób narażonych na pył azbestu, które zgłosiły się na badania lekarskie w ramach ogólnopolskiego programu Amiantus. Wzrost odsetka osób ze stwierdzoną chorobą zawodową świadczy o pogarszającej się kondycji zdrowotnej pracowników objętych badaniami, jak również o dobrej wykrywalności schorzeń azbestozależnych w ramach opieki nad pracownikami narażonymi w przeszłości na pył azbestu. Wyniki analizy wskazują na konieczność podjęcia w Polsce dyskusji nad wdrożeniem międzynarodowych kryteriów rozpoznawania pylicy azbestowej.
  • Zatrucia paracetamolem leczone w Pomorskim Centrum Toksykologii w latach 2010–2015
    Paracetamol to powszechnie dostępny lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Mimo że reklamuje się go jako bezpieczny, w krajach rozwiniętych jest przyczyną > 50% przypadków polekowego uszkodzenia wątroby i najczęstszą przyczyną ostrej niewydolności tego narządu. Do 2000 r. częstość zatruć paracetamolem była w Polsce relatywnie niska. W ostatnich latach zaobserwowano jednak wyraźną tendencję wzrostową. Celem pracy była analiza danych demograficznych pacjentów zatrutych paracetamolem leczonych w Pomorskim Centrum Toksykologii (PCT) w latach 2010–2015. W latach 2010–2015 obserwowano stały wzrost liczby osób leczonych w Pomorskim Centrum Toksykologii z powodu zatrucia paracetamolem. W grupie pacjentów < 18 r.ż. częstość zatruć była większa niż wśród chorych pełnoletnich. W obu grupach wiekowych odsetek zatruć paracetamolem był wyższy wśród kobiet.
  • Rola środowiska szpitalnego i rąk personelu medycznego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides (Clostridium) difficile
    W artykule podjęto próbę określenia roli środowiska szpitalnego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides/Clostridium (C.) difficile na podstawie przeglądu wyników badań opublikowanych w literaturze medycznej i własnych doświadczeń. Clostridium difficile ostatnio przyciąga coraz więcej uwagi, nie tylko jako czynnik etiologiczny rzekomobłoniastego zapalenia jelit i biegunek poantybiotykowych, ale także – ze względu na zdolność przetrwania w środowisku szpitalnym przez długi czas – jako przyczyna zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Jest to spowodowane wytwarzaniem przez C. difficile przetrwalników – spor, których możliwości zwalczania są dość ograniczone. Spory C. difficile obecne są nie tylko na pościeli i innych przedmiotach należących do zakażonych pacjentów. Bytują także na sprzęcie medycznym i dłoniach personelu, które stanowią źródło zakażenia zarówno dla innych pacjentów, jak i dla części personelu. Wprowadzenie odpowiednich procedur higieny/mycia rąk oraz sprzątania i dezynfekcji powierzchni szpitalnych umożliwia zmniejszenie liczby spor i/lub ich eradykację. Procedur tych należy skrupulatnie przestrzegać w celu ograniczenia występowania spor w środowisku szpitalnym i zapobiegania dalszemu szerzeniu się zakażeń C. difficile (Clostridium difficile infection – CDI). Monitorowanie obecności spor C. difficile w środowisku szpitalnym z zastosowaniem odpowiednich podłóż (C diff Banana BrothTM) daje dodatkowe możliwości wyhodowania szczepów C. difficile i określenia rybotypów, zwłaszcza hiperepidemicznych, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia epidemiologicznego.
  • Szacowanie narażenia konsumentów na czynniki chemiczne na przykładzie modelu ConsExpo
    Na substancje chemiczne narażeni są nie tylko pracownicy zakładów w szeroko pojętym przemyśle, ale również konsumenci korzystający z gotowych produktów. Dlatego oprócz oceny narażenia pracowników równie ważne jest szacowanie narażenia konsumentów: potrzebne są do tego wielkości narażenia, których zmierzenie w warunkach domowych konsumentów najczęściej nie jest możliwe. Aplikację ConsExpo Web (w artykule dla ułatwienia zwaną ConsExpo) zaprojektowano, by ułatwiać szacowanie narażenia na substancje zawarte w produktach konsumenckich. Dostępna jest ona nieodpłatnie w języku angielskim pod adresem www.consexpoweb.nl. Narzędzie ConsExpo, opracowane przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego i Środowiska w Holandii), zawiera zestaw modeli pomocnych w ocenie narażenia na substancje w produktach konsumenckich. Są to modele matematyczne, opisujące narażenie drogą inhalacyjną, dermalną i pokarmową. ConsExpo umożliwia – dla tych dróg narażenia – korzystanie z modeli o rosnącej złożoności: od pierwszego rzędu do bardziej szczegółowych, które opisano w tej pracy. Aplikacja zawiera również bazę danych o produktach, dla których zdefiniowano scenariusze narażenia, posiadającą zestaw wartości domyślnych używanych jako parametry wejściowe modeli. Celem pracy było dokonanie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego ConsExpo oraz przybliżenie aplikacji polskiemu użytkownikowi poprzez opisy zawartych w niej modeli i zamieszczenie przykładowych szacowań. Przeglądu dokonano na podstawie baz czasopism naukowych. ConsExpo jest narzędziem powszechnie znanym, a jednym z jego zastosowań jest szacowanie narażenia na produkty konsumenckie w badaniach porównawczych i przy opracowywaniu nowych modeli do szacowania narażenia. Przez mniej zaawansowanych użytkowników może być z powodzeniem używana do analiz niższego szczebla i w połączeniu z bazami danych ConsExpo. Najkorzystniejsze dla polskich użytkowników byłoby utworzenie polskojęzycznej wersji aplikacji ConsExpo lub instrukcji użytkowania w języku polskim.
  • Reakcja fototoksyczna po ekspozycji na promieniowanie słoneczne u pacjentki leczonej metodą PUVA z powodu łuszczycy
    Reakcja fototoksyczna może być wywołana ekspozycją na promieniowanie słoneczne w trakcie leczenia fotochemioterapią. Pacjentka została przyjęta do Kliniki Dermatologii i Wenerologii w Łodzi w trybie pilnym z powodu rozległych zmian rumieniowo-pęcherzowych na skórze kończyn dolnych, którym towarzyszyły ból, świąd i pieczenie skóry. W wywiadzie wskazano zmiany łuszczycowe w trakcie terapii PUVA, nadciśnienie tętnicze i nikotynizm. W badaniu przedmiotowym stwierdzono rozległe wypełnione treścią surowiczą pęcherze, zlewne zmiany rumieniowe zlokalizowane na bocznych powierzchniach ud i grzbietach stóp oraz nasilone obrzęki podudzi i grzbietów stóp. Na kończynach górnych i dolnych oraz na brzuchu obecne tarczki pokryte niewielką ilością łuski. Skóra całego ciała intensywnie opalona. Rozpoznano ostrą reakcję fototoksyczną i zastosowano ogólnie preparaty kortykosteroidowe, leki przeciwhistaminowe, antybiotyk, leki hipotensyjne oraz leczenie miejscowe. Ze względu na pojawiające się nowe zmiany o typie pęcherzy, w pierwszych dniach hospitalizacji wykonano również badania immunologiczne, których ujemne wyniki wykluczyły rozpoznanie pemfigoidu i pęcherzycy. W wyniku zastosowanego leczenia ogólnego i miejscowego uzyskano stopniową poprawę kliniczną. Ze względu na ryzyko wystąpienia ostrej reakcji fototoksycznej podczas fototerapii niezbędna jest edukacja pacjenta, dotycząca przede wszystkim konieczności unikania ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe oraz stosowania fotoprotekcji w dniu przyjmowania doustnych preparatów uwrażliwiających na działania promieniowania ultrafioletowego.

Medycyna Pracy - cały wykaz