• Modelowanie numeryczne deformacji górotworu w rejonie drążonego tunelu
    Przedmiotem artykułu jest szereg symulacji numerycznych dotyczących zachowania się górotworu fliszowego w rejonie drążonego tunelu. Analizie poddano zmianę stanu naprężenia i odkształcenia fliszowego masywu skalnego wokół tunelu. Do symulacji wykorzystano programy ABAQUS i RS2. Analizę wielowariantową przeprowadzono z wykorzystaniem modelu sprężysto-plastycznego Coulomba-Mohra. Uzyskane wyniki przedstawiono w formie wykresów oraz map naprężeń i przemieszczeń.
  • 70-lecie nadzoru górniczego na Dolnym Śląsku
    Artykuł wprowadza w historyczne dzieje tworzenia nadzoru górniczego na Dolnym Śląsku, który nierozerwalnie wiązał się z rozwojem górnictwa na tym terenie, sięgając po bardziej współczesną historię. Obchodzony jubileusz i70i-lecia utrwalony w bajkowej postaci krasnala Gawrusia oraz w okolicznościowym medalu jest wyrazem podziękowania dla tych wszystkich, których praca przyczyniła się do dzisiejszego kształtu wrocławskiego urzędu.
  • Eksploatacja pokładu 510 w polu S KWK „Murcki-Staszic” w warunkach występowania zagrożenia metanowego, pożarowego i tąpaniami
    Ze względu na pożar endogeniczny w zrobach podczas jej likwidacji, zroby ściany oraz część wyrobisk dla kolejnej ściany otamowano, a pole ściany podzielono na dwa pola ścian 8b-S i 10b-S. Na podstawie doświadczeń ze ściany 9b-S, dla ściany 8b-S, o długości ok. 160 m, zaprojektowano szereg dodatkowych rozwiązań, które miały na celu ograniczenie zagrożeń naturalnych, a przede wszystkim zagrożenia pożarowego. Jednak, od początku eksploatacji ścianą 8b-S dominującym okazało się zagrożenie metanowe. Z tego powodu niezbędnym było wstrzymanie eksploatacji ścianą do czasu zastosowania dodatkowej profilaktyki, tj. znacznego ograniczenia jej postępu, zwiększenia intensywności odmetanowania, wprowadzenia pomocniczych urządzeń wentylacyjnych w rejonie jej skrzyżowania z chodnikiem wentylacyjnym oraz uintensywnienia przemulania zrobów mieszaniną popiołowo-wodną. Działania te przyczyniły się do ograniczenia zagrożenia metanowego. Kolejną ścianę (2b-S), o długości około 240 m, w początkowym okresie biegu przewietrzano sposobem na „U”. Bazując na wcześniejszych doświadczeniach, w trakcie jej biegu wykonano dodatkowe wyrobiska korytarzowe. Pozwoliło to, po ok. 280 m postępu, na dalsze prowadzenie ściany z przewietrzaniem sposobem na „Y”. Konsekwencją opisanych doświadczeń było przemodelowanie sposobu wybierania III warstwy pokładu 510 w polu S, polegające na skróceniu długości kolejnych ścian (zwiększenie ilości ścian w całym polu, z planowanych 9 do 13) oraz ich odmetanowaniu z wyrobisk nadległych (pochylń odmetanowania) w pokładzie 501. Taki sposób odmetanowania pozwolił na znaczne ograniczenie zagrożenia metanowego w kolejnej ścianie: 12b-S, przyczyniając się do bezpiecznej i efektywnej jej eksploatacji. Na przełomie 2016 i 2017 r., w południowej części pola S rozpoczęto eksploatację pokładu 510 ścianą 3b-S. Zasadniczy wpływ na ograniczenie jej postępu było, z kolei zagrożenie tąpaniami. Pomimo stosowanej profilaktyki (ograniczony postęp dobowy ściany, strzelania wstrząsowe i zruszające w pokładzie, strzelania torpedujące strop pokładu) wysokoenergetyczne wstrząsy górotworu powodowały skutki w wyrobisku przyścianowym, w tym np. gwałtowny wzrost zawartości tlenku węgla w rejonie ściany po jednym ze wstrząsów i konieczność izolacji rejonu ściany poprzez zabudowę korków przeciwwybuchowych.
  • Uprawnienia i zadania służby bhp w obecnym stanie prawnym i możliwości prowadzenia szkoleń z zakresu bezpieczeństwa pracy przez pracowników tej służby
    W związku z toczącą się ostatnio dyskusją na temat jakości szkoleń bhp i uprawnień osób, które te szkolenia wykonują, w artykule przedstawiono stan prawny w tym zakresie i analizę możliwości prowadzenia szkoleń przez pracowników służby bhp oraz ich kompetencji.
  • Eksploatacja torfu metodą frezerową (Komunikat)
    Z początkiem 2002 r. eksploatacja złóż torfu została objęta przepisami znowelizowanej ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Nowa rzeczywistość prawna była obca dla całej branży torfowej. Jednocześnie specyficzna metoda frezerowa eksploatacji torfu wysokiego, charakterystyczna tylko dla tej branży (warunki jej stosowania, sprzęt i urządzenia) były nowum dla pracowników organów nadzoru górniczego. Tzw. metodą frezerową wydobywa się torfy wysokie. Roboty przygotowawcze i udostępniające polegają w niej na usunięciu drzewostanu oraz podrostu, podszytu i wierzchniej warstwy. Następnie odwadnia się złoże rowami odwadniającymi między polami eksploatacyjnymi (tzw. kartami). Sam proces wydobywania torfu dzieli się umownie na cztery etapy / operacje: frezowanie, suszenie, przygotowanie do zbioru oraz zbiór torfu. Frezowanie polega na odspojeniu od złoża warstwy torfu o grubości 15–40 mm. W trakcie suszenia torf doprowadza się do wilgotności ok. 50–60% lub ok. 40–45%. Przygotowanie do zbioru polega na zgarnięciu torfu w niewielkie pryzmy (tzw. wałki) w osi pól eksploatacyjnych. Wysuszony surowiec torfowy zbiera się maszyną z koszyczkami podbierającymi lub poprzez zasysanie torfu do zbiornika. Z eksploatacją torfu metodą frezerową wiążą się również zagrożenia, w tym głównie pożarowe.
  • Prosto z szychty do niewolniczej pracy w ZSRR
  • Wspaniałe młynki Krzysztofa Młynka
  • Wiedza z „okienka górniczego”

Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie - pełen wykaz